De fotoserie “Boten” is een experiment op een begrijpelijke en overzichtelijke schaal. Om een idee te krijgen van het ongrijpbare element water is samen met kinderen de grote leefwereld verhuist naar een speel macro wereld.
Spelen met water, spelevaren, blijven drijven of verzuipen. En al spelend leren om te laveren tegen stroom en wind in. Met een emmertje water opscheppen om het vervolgens weer terug te gieten, eb en vloed.
Vanaf het droge is de eerste stap al snel gemaakt want het schip wordt te water gelaten. De knietjes zijn reeds onder water als het schip dreigt te kapseizen en er moet balast voor evenwicht gevonden worden.
Nog een laatste duwtje de goede richting op, de zeilen bollen in de wind. Enkele kinderen zijn nog bezig een veilige haven te bouwen. Maar het schip vaart op jacht naar avontuur op weg naar de horizon.
Een durfal zwemt er nog achteraan, maar niet voor lang, want waarom zou je een droom willen vangen als er nieuwe gemaakt kunnen worden. Dit is een afscheid. En wat gebeurd is, is voorbij. Dat wat beleefd is moet nog een plaats krijgen maar wat er ervaren is willen we verhalen. En zo zijn we weer terug in de grote mensenleefwereld.
Mag ik van u een boot vol met belevenissen?
The photo series ‘Ships’ is an experiment on a comprehensive and clear scale.
To better understand the fleeting element of water, I’ve worked together with children to change the big world we live in into a macro world of play.
Playing with water, boating, staying afloat or going under. Learning to tack against the current and the wind in a playful manner. Filling a bucket full of water and emptying it again; low tide and high tide.
On dry land the first step is easy and the ship is launched. They are knee deep in the water when the ship nearly keels over and ballast has to be added to stop it from doing so.
One more push in the right direction and the sails fully capture the wind. Some children are still building a safe dock, but the ship is sailing away to all the adventures the horizon has to offer.
One daredevil swims after the ship a little further, but not for long; why would you want to capture a dream when new ones can be made? This is goodbye. Whatever has happened is over. What we’ve experienced still needs to be placed, but what we’ve discovered has to be put into words. And with that, we’re back into the grown-ups’ world we live in.
Could you hand me a ship full of adventure?
© Chris Timmers | Disclaimer